دوستان گویند عارفان هنر و علم کیمیاست وان مس که گشت همسر این کیمیا طلاست فرخنده طائری که بدین بال و پر پرد همدوش مرغ دولت و همعرصهٔ هماست وقت گذشته را نتوانی خرید باز مفروش خیره، کاین گهر پاک بی بهاست گر زنده‌ای و مرده نه‌ای، کار جان گزین تن پروری چه سود، چو جان تو ناشتاست تو مردمی و دولت مردم فضیلت است تنها وظیفهٔ تو همی نیست خواب و خاست در این شعرقلمرو زبانی، قلمرو ادبی و قلمرو فکری رو پیدا کنید کسی بلده لطفا؟:)